Hoe vaak vragen mensen niet aan je hoe het met je gaat, maar zijn ze eigenlijk niet geïnteresseerd in het antwoord. Hoe zit dat met jou? Luister jij met aandacht, of ben je al bezig met het antwoord te bedenken? Heb je er enig idee van hoe lastig het is om te vertellen hoe het echt met je gaat. Als je in rouw bent weet je dat soms alleen maar in het moment of op de dag zelf. Hoe gaat het met je is een hele grote vraag die je dan vaak niet kunt beantwoorden.
Als je in rouw bent zijn veel dingen onbelangrijk, jij bent hard aan het werk om het verlies te overleven. Verlies beheerst je in alles, in wat je denkt, ziet en hoort. Rouw is een overgangsperiode vanaf het moment van het verlies tot het voorzichtige nieuwe begin van een toekomst. De oude situatie bestaat niet meer en komt ook niet meer terug.
Als je in rouw bent dringen alle consequenties van de nieuwe situatie langzaam tot je door en begin je te voelen wat het verlies voor je betekent.
In het begin ben je je pijn, na verloop van tijd, door de rouw verandert dit, dan heb je pijn. De pijn is niet weg en ook niet altijd zichtbaar en voelbaar maar het wordt deel van wie je bent. Je bent niet meer de persoon die je voor het verlies was, maar iemand die het verlies met zich meedraagt en zo het leven weer oppakt.
Het is zwaar en in het begin leef je in een soort roes. Geef aan als je over je verdriet wilt praten, het helpt ook om met anderen herinneringen op te halen. Ik gun je een goede vriend, een familielid of mij als rouwbegeleider die je kan helpen bij je pijn en verdriet.
Ik help jou om inzicht te krijgen in welke overlevingsstrategieën je wellicht hebt ontwikkeld. Een overlevingsstrategie is aangeleerd gedrag om te blijven functioneren in enorm stressvolle situaties. Ze geven je op dat moment houvast, maar kunnen je na verloop van tijd in de weg staan. Ik luister naar je, je krijgt alle tijd om je verhaal te doen, alles mag, niets moet. Ik ben er voor jou!