Ik startte begin dit jaar met een opleiding en had geen idee dat het me dit zou brengen.

Afgelopen vrijdag, 1 december, was de laatste dag van de leergang Transcultureel Systemisch werk. Wat een reis! We hebben onszelf en onze geschiedenis (beter) leren kennen, leren accepteren, erkennen, emoties zoals boosheid, verdriet en angst gekend, maar ook twijfels.

Ook ik ben hier doorheen gegaan. Ik had weerstand om m’n geschiedenis uit te zoeken. Dat van m’n moeder was niet zo moeilijk, maar wat als je vader al meer dan 31 jaar dood is. Mijn moeder van 86 vond het fantastisch om te delen en het heeft onze relatie hechter gemaakt.

Tegelijkertijd was ik ook zoekende naar m’n plek in de groep. Als één van de 4 witte Nederlanders in een groep van 16 mensen met diverse nationaliteiten. Mensen die zijn gemigreerd, al dan niet gedwongen. Mensen die zijn geadopteerd, waarvan sommigen niet meer kunnen achterhalen wie hun ouders zijn. Mensen die hier in Nederland zijn geboren, maar zoekende zijn naar de achtergrond van hun ouders die bv in Turkije of Indonesië zijn geboren. Ik woon slechts 10 kilometer van mijn geboorteplek. Dus….

Het was echt MIJN gevoel dat ik had te onderzoeken. We zien er aan de buitenkant anders uit, onze huidskleur is anders, maar ook ons haar, mond, neus en ander uiterlijkheden. Maar van binnen, is ons hart hetzelfde, liefde spreekt dezelfde taal. Ik had me geen liefdevollere groep kunnen wensen, want er was veiligheid. Dankzij en onder liefdevolle begeleiding van beide docenten Hilbrand Westra en Monique Bolung.

En nu….. Nu ben ik trots dat ik onderdeel van deze groep prachtige mensen mocht zijn.

Ik ga nog meer lezen over andere culturen, maar ook over Nederland. Hier meer over weten, betekent ook dat ik de mensen die ik begeleid ook beter kan leren begrijpen, over hun cultuur en rituelen.

Voor het eerst in heel mijn leven

Zie ik helder, tref ik zeker

Het lijkt of ik met andere ogen zie

En ik kan het niet geloven

Maar langzaan kom ik boven

Ik weet dat ik met andere ogen zie

(‘Met andere ogen’ – Van Dik Hout)